Psychologen staan klaar voor patiënten Ommelander Ziekenhuis

Wat doen ze in het ziekenhuis en wat kunnen ze betekenen voor patiënten? Boukje Lobbrecht (klinisch psycholoog) en Léon de Haan (klinisch neuropsycholoog) vertellen welke zorg de afdeling biedt aan patiënten.

“Mijn hart ligt in het ziekenhuis”

Boukje werkt sinds 2008 in het ziekenhuis als klinisch psycholoog. “Direct na mijn specialisatie ben ik in het ziekenhuis begonnen. Daarvoor heb ik ook in de psychiatrie en in een praktijk voor psychologische hulp gewerkt, maar in het ziekenhuis ligt mijn hart. Ik richt me met name op volwassenen en ouderen. Bijvoorbeeld mensen die angstig zijn geworden na een operatie, waardoor ze een nieuwe operatie niet meer aandurven. Of iemand die sinds kort diabetes heeft, zich daardoor somber en angstig voelt en niet weet hoe hij of zij daarmee om moet gaan. Samen met de patiënt onderzoek ik waardoor de patiënt op dit moment vastloopt.”

Samenhang tussen lichaam en geest

Meestal heeft het te maken met verschillende dingen. Boukje: “Er kan bijvoorbeeld iets medisch aan de hand zijn, dat ook invloed heeft op de stemming van de patiënt. De medische situatie van een patiënt in combinatie met medicijngebruik of een traumatische ervaring kunnen ook zorgen voor psychische klachten. Het is dus vaak een samenhang van diverse factoren waardoor er bij een patiënt psychische klachten ontstaan. Als we dit samen met de patiënt snappen, dan geven we advies welke behandeling het beste past bij de patiënt. We vinden het heel belangrijk dat de patiënt de beste zorg op de juiste plek krijgt, het liefst zo dicht mogelijk bij de patiënt. Soms is dat in het ziekenhuis, maar vaak kan het ook op een andere plek, bijvoorbeeld bij de praktijkondersteuner van de eigen huisarts.”

Inzicht bieden in de klachten die iemand heeft

Léon is net als Boukje gespecialiseerd en werkt sinds enkele maanden in het Ommelander Ziekenhuis als klinisch neuropsycholoog. Daarvoor werkte hij acht jaar in het ziekenhuis in Sneek. “Het lukt niet altijd om de klachten van iemand volledig te verhelpen. Vaak helpen we een patiënt en zijn naasten vooral hoe ermee om te gaan. ‘Coping’ noemen we dat. Door de patiënt inzicht te bieden in de oorzaak van de klachten en een manier waardoor de klachten niet meer op de voorgrond staan. Het is iedere keer weer een puzzel om uit te zoeken wat er aan de hand is en om mensen zo goed mogelijk te helpen. Mijn expertise ligt op het gebied van hersenaandoeningen. Denk aan hersenbloedingen- en infarcten, ziekte van Parkinson, dementie, enzovoort.”

Meer zorg vanuit huis door eHealth

Het team Medische Psychologie speelt in op nieuwe technologieën en ontwikkelingen. Daardoor is er de afgelopen jaren veel veranderd voor het team. Léon: “We beeldbellen veel meer met patiënten dan voorheen, vooral ook door COVID-19. Landelijk hebben we daar op symposia over gesproken. Voor zieke patiënten is beeldbellen natuurlijk heel fijn; ze hoeven dan niet te reizen. We willen ons dan ook steeds meer richten op eHealth. Patiënten kunnen bijvoorbeeld filmpjes bekijken en opdrachten doen, waar wij op reageren. Of ze houden hun voortgang bij via een app, zodat we gemakkelijk een patroon zien. We zien dat eHealth écht werkt.”

Ontspannen naar een afspraak in het ziekenhuis

Ook in secundaire preventie wil het team Medische Psychologie stappen maken. Boukje: “Dit betekent dat we zieke patiënten op voorhand een ‘gereedschapskist met gereedschap’ geven, handvatten hoe ze zo goed mogelijk met hun ziekte om kunnen gaan. Tot slot zijn we ons aan het oriënteren op herstelgerichte communicatie. Dit betekent dat alle medewerkers die contact hebben met patiënten, positieve en geruststellende taal gebruiken. Patiënten gaan hierdoor ontspannener naar een afspraak in het ziekenhuis.”

Nauwe samenwerking met andere specialisten

Patiënten die terechtkomen bij één van de psychologen, zijn doorverwezen door een arts in het ziekenhuis. “We werken nauw samen met alle specialisten. Zo hebben we regelmatig overleg met verschillende specialisten. Dit doen we bijvoorbeeld op de geheugenpoli. We bespreken dan patiënten die een MRI-scan, neuropsychologisch onderzoek en bloedonderzoek hebben gehad. Alle onderzoeken worden besproken en er wordt een diagnose gesteld”, legt Léon uit.

Diverse behandelmethodes

Als de zorg wel het beste in het ziekenhuis kan plaatsvinden, dan gaat het vaak om kortdurende poliklinische behandelingen. Boukje: “Het hangt natuurlijk van de aandoening en de persoon af welke behandeling het beste past. Er zijn veel verschillende behandelingen mogelijk. Wat we vaak doen is psycho-educatie. Dit betekent dat we uitleg geven over de aandoening die mensen hebben. Wat betekent dit voor je dagelijks leven en wat kun je verwachten? Willen we patiënten leren om te gaan met hun gedachtes, dan kunnen we bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie inzetten. We voeren ook wel eens gesprekken met het hele gezin, want uiteindelijk hebben jouw psychische klachten ook invloed op je omgeving en andersom.”