Ik probeer het verblijf voor onze patiënten zo aangenaam mogelijk te maken
Het werk als verpleegkundige is Britt (22 jaar) met de paplepel ingegoten. Britt werkt als verpleegkundige op de chirurgische verpleegafdeling van het Ommelander Ziekenhuis. Ze treedt daarmee in de voetsporen van haar moeder, die als verpleegkundige werkt op de kraamafdeling van het ziekenhuis.

Op de chirurgische verpleegafdeling liggen patiënten die na een operatie langer dan één dag in het ziekenhuis moeten verblijven. Britt: “Je hebt op onze afdeling te maken met veel verschillende specialismen. Zo zien we bijvoorbeeld patiënten die een heupoperatie hebben gehad, maar ook patiënten die geopereerd zijn aan een blinde darmontsteking. Het leuke vind ik dat ik patiënten gerust kan stellen. Ik probeer het verblijf voor patiënten zo aangenaam mogelijk te maken. Dit doe ik door oprechte aandacht voor onze patiënten te hebben. Door een praatje met ze te maken en te vragen hoe het echt met ze gaat.”
Meer verdieping
Naast haar werk als verpleegkundige volgt Britt een opleiding tot oncologieverpleegkundige. “Op onze afdeling zie je patiënten met veel verschillende aandoeningen, maar ik vind het ook interessant om me te verdiepen in één specialisme. Daarom doe ik de opleiding tot oncologieverpleegkundige. Twee tot drie keer per maand ga ik naar het Wenckebach Instituut in Groningen. Daarnaast loop ik stage op verschillende verpleegafdelingen in het ziekenhuis.”
De waan van de dag(dienst)
Britt werkt dag-, avond- en nachtdiensten. De dagdienst is haar favoriet: “Het is een drukke dienst, maar wat ik fijn vind aan de dagdienst, is dat je veel contact hebt met zowel de patiënt als de zaalarts en met de collega-verpleegkundigen.” De dagdienst start officieel om kwart over 7 ’s ochtends, maar vaak begint Britt iets eerder, zodat ze zich in alle rust kan inlezen in de dossiers van de patiënten. “Na het inlezen hebben we een dagstart met de afdeling. We bespreken belangrijke zaken rondom de patiënt en hoe de collega’s in hun vel zitten. Daarna ga ik langs mijn patiënten en voer ik controles uit. Vervolgens ga ik mijn patiënten wassen en zorg ik dat ze uit bed komen. Tussendoor lopen de artsen langs de patiënten, dan loop ik met ze mee. Na de lunch voer ik opnieuw alle controles uit. ’s Middags kunnen veel patiënten naar huis, daar ondersteunen we bij. Ondertussen krijgen we ook veel belletjes. Het is hectisch, maar het geeft een voldaan gevoel wanneer je patiënten op hun gemak kunt stellen.”
Met een paar collega's ben ik zelfs vriendinnen geworden.
Collega’s én vriendinnen
Ondanks de drukte op de afdeling, zijn collega’s altijd bereid om te helpen. “De sfeer op de afdeling is goed. Het klikt onderling en iedereen wil elkaar helpen. Met een paar collega's ben ik zelfs vriendinnen geworden, met wie ik ook buiten het werk afspreek. Sinds kort mogen we zelf onze roosters inplannen, die proberen we dan zoveel mogelijk met elkaar af te stemmen. Zodat we voor of na het werk bijvoorbeeld gezellig samen naar de sportschool kunnen.”
Een luisterend oor
Sporten helpt Britt om haar hoofd leeg te maken, daarnaast helpt een goed gesprek ook altijd. “Met het team bespreken we wat we meemaken. Maar ook bij mijn moeder kan ik altijd mijn verhaal kwijt. Ze weet hoe het is om verpleegkundige te zijn. Soms valt ze zelfs in op onze afdeling en werken we samen. Het is fijn om dit met haar te kunnen delen.”
Kom jij ons ritme versterken?
Om 6 uur opstaan en snel naar het werk. Inlezen in de dossiers van patiënten. Controles uitvoeren en wassen. Oprechte aandacht voor de patiënt. Sporten met collega’s die vriendinnen zijn geworden. Dat is het ritme van Britt. Het ritme van de dag. Het ritme van het Ommelander Ziekenhuis.
Kom jij ons ritme versterken? Bekijk onze vacatures of stuur een open sollicitatie.
Ervaringen overzicht